Lengeli Fötür

Yukarıda benim cesametim yanında biraz ufak kalan Ricardo Moyano, tek kelimelik sıfatların anlatmaya yetmediği, ben diyim 100 sen de 1500 konservatuardan geçmiş(6), barok'tan caza kadar herşeyi çalışmış, Arjantinli, Sibel isimli İzmir Karşıyakalı bir Türk ile evli ki Sibel isimli armoniklerle açılan eseri şahanedir, aşmış bitirmiş falan filan işte.



Hakkında konuşamıyorum. gitarı tutuşu ile baştan farkını ortaya koyar. Türkiye'ye gelmiş ama biz kaçırmışız diyim, hala da sıklıkla uğrar. Her konserine gittiğim, gitarlarımın her yanı imzaları ve karikatürleri ile dolu olan bu adam, yanına gittiğinizde, yarım yamalak Türkçesi, mütevazi tavırlarıyla, değil gönülleri fethetmek adına 14 katlı tapınak inşaa edilmesi gereken bir karakter çizer. özellikle yaşayan en büyük gitar bestecisi denilen, Avrupa'nın ilk klasik gitar orkestrasının kurucusu, ünlü Milonga eseriyle tanınan Jorge Cardoso ile verdikleri bir konserde(2004- Mayıs -İzmir) paldır küldür kulise dalmam ve ikisine de pişmiş kelle gibi sırıtmam adamları keyiflendirmiş, Ricado'nun da tercümanlığıyla çok eğlenceli dakikalar yaşatmıştı, bi düşünün, adamların gitarlarına baktım, aldım elime çaldım! Yüzsüzlüğe bak! ne cüretse... bahsettiklerim dünyanın heryerinde kırmızı halıyla karşılanan müzisyenler...

Ricardo ufak tefektir, ama gitara inanılmaz hakimdir. Yumulur gitara... çalar çalar ve "bizim köyde bunu çalamayanı adamdan saymazlar, kız vermezler", der sırıtarak. ...ehem, ....ney?

Tam bir Aşık Veysel ve THM hastasıdır da. gitarda olmayan ara sesleri, gerek akort düzeni, gerek telleri çekerek elde eder ve hiçbirini aynı çalmaz, her çalışında illa ki inanılmaz doğaçlamalar yapar.

bir-iki video da kendim çalıp çekecem bu adamın düzenlemelerinden...

baba , büyüksün.

(eski blogdan, Manha De Carnival için)